Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956) είναι γερμανός δραματουργός, ποιητής και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας το 1898 και πέθανε το 1956 στο Ανατολικό Βερολίνο. Άρχισε να σπουδάζει Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, αλλά αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Το 1922 κέρδισε το Βραβείο Κλάιστ για το αντιπολεμικό του έργο Ταμπούρλα μες στη νύχτα. Υπηρέτησε ως νοσοκόμος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1923 προσλήφθηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στο θέατρο του Βερολίνου. Το 1930 νυμφεύθηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Χελένε Βάιγκελ. Το 1933, με την άνοδο των εθνικοσοσιαλιστών, ο Μπρεχτ αυτοεξορίστηκε με τη γυναίκα του μέχρι το 1948. Έζησε στην Ελβετία, τη Δανία, τη Φινλανδία και τις ΗΠΑ. Επέστρεψε το 1949 και ίδρυσαν με τη γυναίκα του το Berliner Ensemble. Το 1950 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Τεχνών. Το 1951 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και το 1954 με το Βραβείο Λένιν για την ειρήνη. Ανάμεσα στα έτη 1937-1945, ο Μπρεχτ έγραψε τα σπουδαιότερα έργα του, ανάμεσά τους Η ζωή του Γαλιλαίου, Μάνα Κουράγιο, Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν, Η πτωτική άνοδος του Αρτούρο Ούι, Ο κύκλος με την κιμωλία κ.ά. Με την επιστροφή του στη Γερμανία το 1949, ο Μπρεχτ αφιερώθηκε στην ποίηση και τη σκηνοθεσία των έργων του. Ήταν πολέμιος της εξουσίας και του καπιταλισμού και ορκισμένος εχθρός του πολέμου.
Από τις εκδόσεις Σοκόλη κυκλοφορεί το θεατρικό του έργο Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ, που παρουσιάστηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τη θεατρική περίοδο 2018-2019.
