Υπό έκδοση

Με τη νουβέλα του Η κυρία Μπέρτα Γκάρλαν, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, ο Άρτουρ Σνίτσλερ, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς των αρχών του 20ού αιώνα, καταθέτει μια βαθιά και λεπτολόγο ψυχολογική σπουδή της γυναικείας συνείδησης, καταγγέλλοντας συνάμα την κοινωνική ανισότητα ως προς τις ελευθερίες των δύο φύλων. Με φόντο την Αυστρία της εποχής του, αφηγείται δυο αποφασιστικές εβδομάδες από τη ζωή της ηρωίδας του, εφαρμόζοντας μοντερνιστικές τεχνικές, όπως ο ελεύθερος πλάγιος λόγος και ο εσωτερικός μονόλογος. Η κυρία Μπέρτα Γκάρλαν, η αυστριακή Μαντάμ Μποβαρύ, όπως έχει συχνά χαρακτηριστεί, φέρει τη σφραγίδα της αφηγηματικής δεινότητας του συγγραφέα της που, με αφορμή την ιστορία της, ξετυλίγει μπροστά μας μια ολόκληρη εποχή.

Μετάφραση Φωτεινή Νάσσου

Η αυστριακή συγγραφέας, καλλιτέχνης και ακτιβίστρια Ελφρίντε Γέλινεκ (1946) ήταν ευρέως γνωστή στο γερμανόφωνο κοινό πολύ πριν κερδίσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2004. Μετά τον Τόμας Μπέρνχαρντ, η Γέλινεκ συνεχίζει την μακρά αλυσίδα της παράδοσης των ανθρώπων της τέχνης και του πνεύματος στην Αυστρία οι οποίοι, αμφισβητώντας ανοιχτά το ιστορικό παρελθόν της χώρας τους, εκφράζουν μία αμφίσημη σχέση με την πατρίδα τους. Κύριος στόχος της προεκλογικής εκστρατείας του ακροδεξιού FPÖ, χαρακτηριζόμενη από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης ως «Nestbeschmutzerin» («αυτή που λερώνει τη φωλιά της») και «άτεκνη κομμουνίστρια», απαγορεύει το ανέβασμα όλων των έργων της από τα θέατρα της Αυστρίας και μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Βιέννης και Μονάχου μέχρι τη θριαμβευτική επάνοδό της με το Νόμπελ και την καθιέρωσή της ως ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της ευρωπαϊκής διανόησης. Το παρόν σύγγραμμα αποτελεί την πρώτη απόπειρα στη χώρα μας ανάδειξης του πολυπρισματικού χαρακτήρα του πολιτικού θεάτρου της Γέλινεκ μέσα από το πρίσμα του φεμινιστικού λόγου, ενώ εκκινεί από την πεποίθηση πως τα θεατρικά της έργα μπορούν να διαβαστούν ως επανεγγραφή της αυστριακής ιστορίας, αλλά και ως απόδειξη της άμεσης αλληλεπίδρασης της ιστορίας με το μεταπολεμικό παρόν της χώρας. Η Κυριακή Δεμίρη, αντλώντας το υλικό της έρευνάς της από αρχεία, προσωπικές συνεντεύξεις στενών συνεργατών της και τα θέατρα στα οποία γράφει πλέον κατά παραγγελία τα έργα της, μελετά τέσσερα από τα σημαντικότερα θεατρικά της έργα, αναδεικνύοντας ζητήματα δραματουργίας, αισθητικής και πολιτικής.

Μετάφραση Ι.Ν. Γρυπάρης

Μετάφραση Δημήτρης Τσεκούρας

Σελίδες 64   Οι μεγάλοι τραγικοί ποιητές, o Αισχύλος, ο Ευριπίδης και ο Σοφοκλής, είναι πλέον στον Κάτω Κόσμο. Ο θεός του θεάτρου, ο Διόνυσος, είναι απογοητευμένος και θυμωμένος με τους νέους τραγικούς ποιητές, γιατί δεν γράφουν ποιοτικό θέατρο. Το ίδιο μάλλον πιστεύουν και οι θεατές. Έτσι ο Διόνυσος αποφασίζει να πάει στον Κάτω Κόσμο, παρέα με τον δούλο του Ξανθία, και να φέρουν πίσω στην Αθήνα τον Ευριπίδη. Προηγουμένως όμως πρέπει να συμβουλευθούν τον Ηρακλή, ο οποίος έχει ήδη πάει και έχει γυρίσει από τον Κάτω Κόσμο. Στο ταξίδι τους, συναντούν τον Χάροντα, τον Χορό των Βατράχων και τον Αιακό. Και, όταν φτάνουν στον προορισμό τους, ανακαλύπτουν ότι έχει ξεσπάσει μεγάλος καβγάς ανάμεσα στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη για το ποιος είναι ο καλύτερος. Η μόνη λύση είναι να γίνει ένας δραματικός αγώνας μεταξύ τους, με τον Διόνυσο κριτή! Και όποιος νικήσει, θα επιστρέψει μαζί τους στον Πάνω Κόσμο.

Σελίδες 64 Ένα έργο-ορόσημο στην παγκόσμια δραματουργία, το οικουμενικό «παραμύθι» του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε θεατρική διασκευή για παιδιά.

Εισαγωγή: Ανδρέας Στάικος Μετάφραση: Ελένη Γύζη