«Η παγίδα» δεν είναι ένας τίτλος ή ένα διήγημα αυτής της συλλογής. Είναι μια συνηθισμένη κατάσταση του βίου που μπορεί να οριστεί σαν η αλληλουχία, μικρών και μεγάλων, χρονικών περιοχών αιχμαλωσίας. Καλύτερα: συστατικό του βίου είναι τα χρονικά στρατόπεδα των παγιδεύσεων. Ποιος όμως είναι ο παγιδοθέτης; Είναι το τυχαίο, είναι η ελεύθερη βούληση, είναι τα σκοτεινά κλωστήρια που δουλεύουν νυχθημερόν εντός μας, είναι αυτό που ονομάζουμε «ατομικό πεπρωμένο»; Πολλοί αισθάνονται άνετα στην παγίδα τους, άλλοι όμως δυσφορούν κι άλλοι, είτε με πονηριά είτε με κρότο, δραπετεύουν. Αν συναντήσετε έναν τέτοιο, φρέσκο, δραπέτη στον δρόμο, δείξτε του ανυπόκριτη χαρά. Κι ας ξέρετε καλά και οι δυο σας ότι μόλις χθες έκοψε την κορδέλα μιας καινούριας παγίδας.
Με τη νουβέλα του Η κυρία Μπέρτα Γκάρλαν, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, ο Άρτουρ Σνίτσλερ, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς των αρχών του 20ού αιώνα, καταθέτει μια βαθιά και λεπτολόγο ψυχολογική σπουδή της γυναικείας συνείδησης, καταγγέλλοντας συνάμα την κοινωνική ανισότητα ως προς τις ελευθερίες των δύο φύλων. Με φόντο την Αυστρία της εποχής του, αφηγείται δυο αποφασιστικές εβδομάδες από τη ζωή της ηρωίδας του, εφαρμόζοντας μοντερνιστικές τεχνικές, όπως ο ελεύθερος πλάγιος λόγος και ο εσωτερικός μονόλογος. Η κυρία Μπέρτα Γκάρλαν, η αυστριακή Μαντάμ Μποβαρύ, όπως έχει συχνά χαρακτηριστεί, φέρει τη σφραγίδα της αφηγηματικής δεινότητας του συγγραφέα της που, με αφορμή την ιστορία της, ξετυλίγει μπροστά μας μια ολόκληρη εποχή.
