Ο κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος Δημήτρης Ραυτόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1924. Παρακολούθησε μαθήματα στην École Pratique des Hautes Études του Παρισιού. Από έφηβος συμμετείχε στις κινήσεις της πολιτικής νεολαίας της Αριστεράς. Υπήρξε συντάκτης της εφημερίδας «Ελεύθερη Ελλάδα» (1946-1947) και παράλληλα αρθρογραφούσε στο περιοδικό της ΕΠΟΝ Νέα Γενιά (1944-1945). Μετά τη χαλάρωση των μετεμφυλιακών μέτρων εργάστηκε στις εφημερίδες «Η Αυγή» (1952-1967), «Ελεύθερος», «Ώρα» (1955-1956). Μαζί με τους Κ. Κουλουφάκο, Τ. Πατρίκιο, Κ. Πορφύρη κ.ά. σχημάτισαν τη συντακτική ομάδα του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης. Στη δικτατορία (1967-1974), ο Ραυτόπουλος διέφυγε στη Γαλλία, όπου εργάστηκε ως συντάκτης στο Λεξικό Robert και συμμετείχε στο αφιέρωμα του περιοδικού Temps Modernes για την Ελλάδα (1969). Μετά τη μεταπολίτευση ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Ηριδανός. Παράλληλα, έγραφε επιφυλλίδες στην Αυγή (1977-1980) και αργότερα εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Απογευματινή» (1976-1981). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Εξέδωσε σημαντικές κριτικές μελέτες, ανάμεσά τους και: Άρης Αλεξάνδρου: ο εξόριστος και «Αναθεώρηση Τέχνης: η «Επιθεώρηση Τέχνης» και οι άνθρωποί της. Ο Ραυτόπουλος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιβλιοκριτικούς και μελετητές της μεταπολεμικής περιόδου. Το 1997 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο δοκιμίου-κριτικής για το έργο του Άρης Αλεξάνδρου: ο εξόριστος. Το 2008 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» της Εταιρείας Συγγραφέων για το σύνολο του έργου του. Το 2013 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων. Το 2017 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Από τις εκδόσεις Σοκόλη κυκλοφορούν: Αναθεώρηση Τέχνης. Η «Επιθεώρηση Τέχνης» και οι άνθρωποί της, και Άρης Αλεξάνδρου, ο εξόριστος.
