Ο Ηλίας Βενέζης (1901-1973) γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω των διωγμών των χριστιανών, κατέφυγε με την οικογένειά του στη Μυτιλήνη, όπου και διέμεινε ως το τέλος του πολέμου. Το 1919 επέστρεψε στο Αϊβαλί. Εκεί, γνωρίστηκε με τον Φώτη Κόντογλου, ο οποίος αποτέλεσε τον πρώτο του λογοτεχνικό δάσκαλο. Είχε ενεργή συμμετοχή στις φιλολογικές συντροφιές και συνδέθηκε στενά με νέους λογοτέχνες. Δημοσίευσε για πρώτη φορά διηγήματα και ποιήματα στο περιοδικό Νέα Ζωή της Σμύρνης και στο περιοδικό Ο Λόγος της Κωνσταντινούπολης.
Το συνολικό του έργο περιλαμβάνει μυθιστορήματα, διηγήματα, χρονικά, ταξιδιωτικά, κριτικές, άρθρα και ένα θεατρικό έργο. Θεωρείται από τους βασικότερους εκπροσώπους της "Γενιάς του '30" και το λογοτεχνικό του έργο αποτελεί μαρτυρία για την εθνική συμφορά του 1922.
