Μια αριστουργηματική μετάφραση της Ανδρομάχης του Ρακίνα από τον Ανδρέα Στάικο.
«Ναι, καθώς έναν φίλο πιστό βρίσκω πάλι
Μέσα στου θλιβερού μου βίου την παραζάλη
Μοίρα καλή τις ευχές μου ευοδώνει
Εσένα κι εμένα ξανά μας ενώνει.
Απ' τη φρικτή σκοτεινιά και την ανεμοζάλη
Το φως της μορφής του Πυλάδη προβάλλει.
Έξι μήνες απ' τα μάτια μου είχες χαθεί
Κι ανέλπιστα σε συναντώ στου Πύρρου την αυλή»
