Η Βιοκοσμική Συνείδηση του Ποιητή. Φύση και Σώμα στο έργο του W. Whitman και του Άγγ. Σικελιανού
Συγγραφέας: Νικολέτα Ζαμπάκη
Η παρούσα έρευνα στηρίζεται μεθοδολογικά σε τρεις βασικούς θεωρητικούς άξονες, αυτούς της οικοκριτικής θεωρίας (ecocriticism), της οικοψυχολογίας (ecopsychology) και της Φαινομενολογίας του Maurice Merleau-Ponty, και τους αξιοποιεί συνδυαστικά στη συγκριτολογική ερμηνευτική προσέγγιση ποιητικών έργων του Walt Whitman και του Άγγελου Σικελιανού. Το ενδιαφέρον μας στρέφεται ειδικότερα στις συνθέσεις Song of Myself της συλλογής Leaves of Grass του πρώτου, στον Αλαφροΐσκιωτο, στις Ραψωδίες του Ιονίου όπως και σε όλη την πρώτη σειρά των Λυρικών (Α΄ και Β΄ τόμοι) του δεύτερου, και έχει στόχο να αναδείξει και να ερμηνεύσει την οικοφαινομενολογική πτυχή της βιοκοσμικής συνείδησης των δύο ποιητών· πτυχή που αποδίδει την καλλιτεχνική αντίληψη των Whitman και Σικελιανού, φιλοσοφικά και αισθητικά εδραιωμένη στην άρση της αντίθεσης ανάμεσα στο αισθητό και το διανοητικό.
