Σελ. 296 Η παρούσα έρευνα στηρίζεται μεθοδολογικά σε τρεις βασικούς θεωρητικούς άξονες, αυτούς της οικοκριτικής θεωρίας, της οικοψυχολογίας και της Φαινομενολογίας του Maurice Merleau-Ponty, και τους αξιοποιεί στη συγκριτολογική ερμηνευτική προσέγγιση των συνθέσεων Τὸ τραγούδι τοῦ ἑαυτοῦ μου της συλλογής Φύλλα Χλόης του Walt Whitman, στον Ἀλαφροΐσκιωτο, στις Ραψωδίες τοῦ Ἰονίου, όπως και σε όλη την πρώτη σειρά των Λυρικῶν ‒πρώτο και δεύτερο τόμο του Λυρικοῦ Βίου‒ του Άγγελου Σικελιανού. Στόχος είναι η ανάδειξη και ερμηνεία της οικο-φαινομενολογικής πτυχής της βιοκοσμικής συνείδησης των δύο ποιητών.
